Visio’da Veritabanı Modeli (Varlık İlişkisi diyagramı olarak da bilinir) oluşturma

Veritabanı Modeli Diyagramı şablonuyla birlikte iki kalıp sağlanır. Diyagramınızın yapısını geliştirmeye başladığınızda, size uygun olan kalıpla çalışın:

• SQL92 ve önceki standartlara dayalı veritabanları modellemek için Varlık İlişkisi kalıbını kullanın.

• SQL99 ve sonraki standartlara dayalı veritabanları modellemek için türler üzerinde çalışmaya yönelik ek şekiller içeren Nesne İlişkisel kalıbını kullanın.

Diyagramınızda tablo oluşturmak için Varlık şeklini kullanın:

1. Varlık İlişkisi veya Nesne İlişkisel kalıptan çizime bir Varlık şekli sürükleyin.

2. Veritabanı Özellikleri penceresini açmak için şekle çift tıklayın.

3. Kategoriler altında Tanım’a tıklayın ve tablo için bir ad yazın.

4. Kategoriler altında Sütunlar’a tıklayın, bir ad yazın ve veri türünü seçin.

5. Boş değer içeremeyen sütunlar için Gerekli onay kutusunu işaretleyin.

6. Veritabanı tablosunda her bir satırı benzersiz bir şekilde tanımlayan sütunlar için PK (birincil anahtar) onay kutusunu işaretleyin.

7. Kategoriler altında Dizinler, Tetikleyiciler, Denetim veya Genişletilmiş’e tıklayarak bu isteğe bağlı öğeleri oluşturun.

Veri türleri ve birincil anahtarlar dahil olmak üzere sütunlara özellikler eklemek veya sütunların özelliklerini değiştirmek için Veritabanı Özellikleri penceresini kullanın:

1. Diyagramınızdaki tabloya çift tıklayın.

2. Veritabanı Özellikleri penceresinde, Kategoriler altında Sütunlar’a tıklayın.

3. İlk boş Fiziksel Ad hücresine tıklayın ve bir ad yazın.

4. Bir sütunun veri türünü değiştirmek için sütunun Veri Türü alanına tıklayın ve sonra listeden bir veri türü seçin veya listeye türü yazın. Örneğin, decimal(8,2) veya char(30) yazabilirsiniz.

5. Boş değerleri engellemek için Gerekli onay kutusunu işaretleyin.

6. Sütunun birincil anahtar olduğunu belirtmek için PK onay kutusunu işaretleyin.

7. Sütunlar kategorisine tıkladığınızda görüntülenenlere ek olarak daha fazla sütun özelliği görmek için sütunu seçin ve Düzenle’ye tıklayın.

İlişkiler, veritabanlarının bir tablodaki satırı ilişkili bir tablodaki bir satırla eşleştirmesine izin vermek için birincil ve yabancı anahtarlar kullanır. Bu ilişkileri diyagramınızda gösterebilirsiniz. Ek olarak bunların kardinalitelerini ayarlayabilir (bire çok gibi) ve kardinaliteyi göstermek için Crow's feet, İlişkisel veya IDEF1X gösterimini seçebilirsiniz. Veritabanı Modeli Diyagramı şablonundaki bu gösterimlerle çoka çok ilişkileri gösteremezsiniz.

Tablolar arasında ilişki oluşturma:

1. Diyagramda her iki tablonun göründüğünden emin olun. Modele tersine mühendislik işlemini var olan bir veritabanından gerçekleştirdiyseniz tabloların birini veya her ikisini Tablolar ve Görünümler penceresinden çizim sayfasına sürüklemeniz gerekebilir.

2. İlişkinin birincil anahtar tarafı için istediğiniz tabloya çift tıklayın.

3. Veritabanı Özellikleri penceresinde, Kategoriler altında Sütunlar’a tıklayın.

4. Kılavuzda, tablodaki her bir satırı benzersiz bir şekilde tanımlamak için, kullanmak istediğiniz sütuna tıklayın ve birincil anahtar olarak ayarlamak üzere PK onay kutusunu işaretleyin.

5. Nesne İlişkisel veya Varlık İlişkisi kalıbından İlişki şeklini sayfadaki boş bir alana sürükleyip bırakın.

6. Üst ucunu üst tablonun olduğu tabloya bağlayın.

7. Diğer ucunu alt tabloya bağlayın.

   İkinci tablo henüz birincil anahtar ile aynı ada sahip bir sütun içermiyorsa modelci bunu ikinci tabloya yabancı anahtar olarak ekler.

   Not: İlişki çizgileri kaybolursa Veritabanı sekmesinin Yönet grubunda Görüntüleme Seçenekleri’ne tıklayın. İlişkiler sekmesindeki Göster’in altında İlişkiler onay kutusunu işaretleyin.

İlişkinin kardinalitesini ayarlayın:

1. İlişkiye çift tıklayın.

2. Veritabanı Özellikleri penceresinde, Kategoriler’in altında Diğer’e tıklayın.

3. Kardinalite altında ilişkiye en uygun olan kardinaliteyi seçin. Bire çok ilişkiler için en iyi seçenek Sıfır veya daha fazla ya da Bir veya daha fazla’dır. Bire bir ilişkiler için en iyi seçenek Sıfır veya bir ya da Tam olarak bir’dir.

Dizinler, bir sorgu çalıştırdığınızda veritabanınızın performansını veya hızını iyileştirir.

1. Veritabanı modeli diyagramını açın.

2. Dizin eklemek istediğiniz tabloya çift tıklayın ve Veritabanı Özellikleri penceresinde, Kategoriler listesinde Dizinler’e tıklayın.

3. Yeni’ye tıklayın.

4. Dizin Oluştur iletişim kutusunda dizin için bir ad yazın ve sonra Tamam’a tıklayın.

5. Dizin Türü listesinde benzersiz veya benzersiz olmayan bir dizin oluşturmak için bir seçeneği belirleyin.

6. Kullanılabilir Sütunlar listesinde bu dizine eklemek istediğiniz her bir sütunun adını seçin ve sonra Ekle > öğesine tıklayın.

7. Dizinlenmiş Sütunlar listesinde artan sıralama düzenine sahip bir dizin oluşturmak için Asc onay kutusunu işaretleyin veya azalan sıralama düzenine sahip bir dizin oluşturmak için onay kutusunun işaretini kaldırın.

   Veritabanı modeli diyagramı güncelleştirilir.

Görünümü kaydedilmiş bir sorgu olarak düşünebilirsiniz. Aynı bilgilere birden çok tablodan sürekli olarak erişmeniz gerekiyorsa veya verileri kullanıcılara asıl tabloları değiştirmelerine izin vermeden göstermek istiyorsanız görünümler oldukça kullanışlıdır.

Varlık İlişkisi veya Nesne İlişkisel kalıbından bir Görünüm şeklini çizim sayfasına sürükleyin.

Veritabanı yönetim sisteminize (DBMS) dayalı olarak nerede depolandıklarını belirlemek için tablolar veya görünümler için genişletilmiş özellikler ayarlayabilirsiniz.

Genişletilmiş özelliklerini ayarlamak istediğiniz tablo veya görünüme çift tıklayın ve Veritabanı Özellikleri penceresinde, Kategoriler listesinde Genişletilmiş‘e tıklayın.

Sütuna girilen verilerin belirli bir değer aralığında olduğundan emin olmak için denetim koşullarını kullanın. Örneğin, “Yaş” adlı bir sütundaki verilerin 65’ten fazla olmasını gerektiren bir denetim koşulu oluşturabilirsiniz.

1. Veritabanı Özellikleri penceresini açmak için tabloya çift tıklayın.

2. Kategoriler altında Sütunlar’a tıklayın ve denetim koşulunu eklemek istediğiniz sütuna tıklayın.

3. Düzenle’ye tıklayın.

4. Sütun Özellikleri iletişim kutusunun Denetim sekmesinde istediğiniz kısıtlamaları girin. Seçimleriniz hakkında daha fazla bilgi edinmek için bkz. Sütun ve Alan Özellikleri iletişim kutusu (Denetim sekmesi).

   Denetim koşulu, Yerel kod altında Kod penceresine eklenir.

Aynı eylemleri tekrarlayarak gerçekleştirmek üzere yeniden kullanabileceğiniz kod paketleri oluşturmak için saklı yordamları ve kullanıcı tanımlı işlevleri kullanın. İkisi arasındaki en büyük fark, kullanıcı tanımlı işlev bir değer döndürürken saklı yordamın kodu bir değer döndürmeden yürütmesidir.

1. Veritabanı sekmesinin Göster/Gizle grubunda Kod penceresini açmak için Kod onay kutusunu işaretleyin.

2. Genel Kod’a tıklayın ve sonra Yeni’ye tıklayın.

3. Kod Düzenleyicisi’nin Özellikler sekmesinde, oluşturmak istediğiniz türdeki koda tıklayın ve kod için bir ad yazın.

4. Gövde sekmesinde kodu yazın ve Tamam’a tıklayın.

Tetikleyiciler, tetikleyicide belirttiğiniz SQL kodunun veritabanında belirli bir olay gerçekleştiğinde çalışmasını sağlar.

1. Veritabanı Özellikleri penceresini açmak için tabloya çift tıklayın.

2. Kategoriler altında Tetikleyiciler’e tıklayın ve sonra Ekle’ye tıklayın.

3. Özellikler sekmesinde tetikleyici için bir ad yazın.

4. Gövde sekmesinde kodu yazın ve Tamam’a tıklayın.

   Tetikleyici, Yerel kod altındaki Kod penceresine eklenir.