Za pomocą formuł i funkcji na listach lub w bibliotekach można obliczać dane na wiele sposobów. Dodając kolumnę obliczeniową do listy lub biblioteki, można utworzyć formułę, która zawiera dane z innych kolumn i wykonuje funkcje do obliczania dat i godzin, wykonywania równań matematycznych lub manipulowania tekstem. Na przykład na liście zadań można użyć kolumny, aby obliczyć liczbę dni, przez które należy wykonać poszczególne zadania, na podstawie kolumn Data rozpoczęcia i Data ukończenia.
Uwaga: W tym artykule opisano podstawowe pojęcia związane z używaniem formuł i funkcji. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat określonej funkcji, zobacz artykuł na temat tej funkcji.
W tym artykule
Omówienie formuł
Formuły są równaniami, które wykonują obliczenia na wartościach na liście lub w bibliotece. Formuła musi zaczynać się od znaku równości (=). Na przykład następująca formuła mnoży 2 i 3, a następnie do wyniku dodaje 5.
=5+2*3
Możesz użyć formuły w kolumnie obliczeniowej i obliczyć wartości domyślne dla kolumny. Formuła może zawierać funkcje, odwołania do kolumn, operatory i stałe, jak w poniższym przykładzie.
=PI()*[Result]^2
|
Element |
Opis |
|---|---|
|
Funkcja |
Funkcja PI() zwraca wartość pi: 3,141592654. |
|
Odwołanie (lub nazwa kolumny) |
[Wynik] reprezentuje wartość w kolumnie Wynik dla bieżącego wiersza. |
|
Stała |
Liczby lub wartości tekstowe wprowadzone bezpośrednio w formule, takie jak 2. |
|
Operator |
Operator * (gwiazdka) mnoży liczby, a operator ^ (przycięcie) podnosi liczbę do potęgi. |
Formuła może używać co najmniej jednego z elementów z poprzedniej tabeli. Poniżej przedstawiono kilka przykładów formuł (uporządkowanych w kolejności złożoności).
Proste formuły (na przykład =128+345)
Następujące formuły zawierają stałe i operatory.
|
Przykład |
Opis |
|---|---|
|
=128+345 |
Dodaje 128 i 345 |
|
=5^2 |
Kwadraty 5 |
Formuły zawierające odwołania do kolumn (na przykład =[Przychód] >[Koszt])
Poniższe formuły odwołują się do innych kolumn na tej samej liście lub w tej samej bibliotece.
|
Przykład |
Opis |
|---|---|
|
=[Przychód] |
Używa wartości w kolumnie Przychód. |
|
=[Przychód]*10/100 |
10% wartości w kolumnie Przychód. |
|
=[Przychód] > [Koszt] |
Zwraca wartość Tak, jeśli wartość w kolumnie Przychód jest większa niż wartość w kolumnie Koszt. |
Formuły wywołujące funkcje (takie jak =ŚREDNIA(1;2;3;4;5))
Poniższe formuły wywołują wbudowane funkcje.
|
Przykład |
Opis |
|---|---|
|
=ŚREDNIA(1;2;3;4;5) |
Zwraca wartość średnią zestawu wartości. |
|
=MAX([K1];[K2];[K3];[K4]) |
Zwraca największą wartość w zbiorze wartości. |
|
=JEŻELI([Koszt]>[Przychód];"Nie OK", "OK") |
Zwraca wartość Nie OK, jeśli koszt jest większy niż przychód. W innym przypadku zwraca przycisk OK. |
|
=DZIEŃ("2008-15-kwi") |
Zwraca część dnia w dacie. Ta formuła zwraca liczbę 15. |
Formuły z funkcjami zagnieżdżonych (takimi jak =SUMA(JEŻELI([A]>[B];[A]-[B];10);[C]))
Poniższe formuły określają jedną lub więcej funkcji jako argumenty funkcji.
|
Przykład |
Opis |
|---|---|
|
=SUMA(JEŻELI([A]>[B];[A]-[B];10);[C]) |
Funkcja JEŻELI zwraca różnicę między wartościami w kolumnach A i B lub 10. Funkcja SUMA dodaje wartość zwracaną przez funkcję JEŻELI i wartość z kolumny C. |
|
=STOPNIE(PI()) |
Funkcja PI zwraca liczbę 3,141592654. Funkcja STOPNIE konwertuje wartość określoną w radianach na stopnie. Ta formuła zwraca wartość 180. |
|
=CZY.LICZBA(ZNAJDŹ("BD";[Kolumna1])) |
Funkcja ZNAJDŹ wyszukuje ciąg BD w kolumnie Kolumna1 i zwraca pozycję początkową ciągu. Jeśli nie zostanie znaleziony ciąg, funkcja zwraca wartość błędu. Funkcja CZY.LICZBA zwraca wartość Tak, jeśli funkcja ZNAJDŹ zwróciła wartość liczbową. W innym przypadku zwraca wartość Nie. |
Omówienie funkcji
Funkcje to wstępnie zdefiniowane formuły wykonujące obliczenia z wykorzystaniem określonych wartości, zwanych argumentami, w określonej kolejności, czyli strukturze. Funkcje mogą służyć do wykonywania prostych lub złożonych obliczeń. Na przykład następujące wystąpienie funkcji ZAOŁ zaokrągla liczbę w kolumnie Koszt do dwóch miejsc dziesiętnych.
=ROUND([Cost], 2)
Następujące słownictwo jest przydatne, gdy uczysz się funkcji i formuł:
Struktura Struktura funkcji zaczyna się od znaku równości (=), nazwy funkcji, nawiasu otwierającego, argumentów funkcji rozdzielonych przecinkami i nawiasu zamykającego.
Nazwa funkcji Jest to nazwa funkcji obsługiwanej przez listy lub biblioteki. Każda funkcja pobiera określoną liczbę argumentów, przetwarza je i zwraca wartość.
Argumenty Argumentami mogą być liczby, tekst, wartości logiczne, takie jak Prawda lub Fałsz, albo odwołania do kolumn. Ten argument musi powodować tworzenie prawidłowej wartości dla tego argumentu. Argumentami mogą także być stałe, formuły lub inne funkcje.
W niektórych przypadkach może zajść potrzeba użycia funkcji jako jednego z argumentów innej funkcji. Na przykład następująca formuła używa zagnieżdżonych funkcji ŚREDNIA i porównuje wynik z sumą dwóch wartości w kolumnie.
=AVERAGE([Cost1], SUM([Cost2]+[Discount]))
Prawidłowe zwraca Jeśli funkcja jest używana jako argument, musi ona zwracać ten sam typ wartości, która jest używana przez ten argument. Jeśli na przykład argument ma wartość Tak lub Nie, to zagnieżdżona funkcja musi zwrócić wartość Tak lub Nie. Jeśli tak się nie stanie, na liście lub w bibliotece zostanie wyświetlona #VALUE! wartość błędu.
Ograniczenia poziomu zagnieżdżania Formuła może zawierać maksymalnie osiem poziomów funkcji zagnieżdżonych. Jeśli funkcja B jest używana jako argument funkcji A, funkcja B jest funkcją drugiego poziomu. Na przykład w powyższym przykładzie funkcja SUMA jest funkcją drugiego poziomu, ponieważ jest argumentem funkcji ŚREDNIA. Funkcja zagnieżdżona w funkcji SUMA będzie funkcją trzeciego poziomu i tak dalej.
Uwagi:
-
Listy i biblioteki nie obsługują funkcji LOS i TERAZ.
-
Funkcje DZIŚ i JA nie są obsługiwane w kolumnach obliczeniowych, ale są obsługiwane w domyślnym ustawieniu wartości kolumny.
Używanie odwołań do kolumn w formule
Odwołanie identyfikuje komórkę w bieżącym wierszu i wskazuje na listę lub bibliotekę, gdzie należy wyszukać wartości lub dane, których chcesz użyć w formule. Na przykład wartość [Koszt] odwołuje się do wartości w kolumnie Koszt w bieżącym wierszu. Jeśli kolumna Koszt ma wartość 100 dla bieżącego wiersza, to formuła =[Koszt]*3 zwraca wartość 300.
W przypadku odwołań można używać danych zawartych w różnych kolumnach listy lub biblioteki w jednej lub kilku formułach. Do kolumn następujących typów danych można odwoływać się w formule: pojedynczy wiersz tekstu, liczba, waluta, data i godzina, wybór, tak/nie i obliczenia.
Aby odwołać się do kolumny w formule, należy użyć nazwy wyświetlanej kolumny. Jeśli nazwa zawiera spację lub znak specjalny, należy ująć nazwę w nawiasy kwadratowe ([ ]). W odwołaniach nie jest wielkość liter. Możesz na przykład odwołać się w formule do kolumny Cena jednostkowa jako [Cena jednostkowa] lub [cena jednostkowa].
Uwagi:
-
Nie można odwoływać się do wartości w wierszu innym niż bieżący wiersz.
-
Nie można odwoływać się do wartości z innej listy lub biblioteki.
-
Nie można odwołać się do identyfikatora wiersza nowo wstawionego wiersza. Identyfikator nie istnieje jeszcze podczas wykonywania obliczeń.
-
Nie można odwołać się do innej kolumny w formule, która tworzy wartość domyślną kolumny.
Używanie stałych w formule
Stała to wartość, która nie jest obliczana. Na przykład data 2008-10-09, liczba 210 i tekst „Zyski kwartalne” są stałymi. Stałe mogą mieć następujące typy danych:
-
Ciąg (przykład: =[Nazwisko] = "Kowalski")
Stałe ciągu są ujęte w cudzysłów i mogą zawierać do 255 znaków.
-
Liczba (przykład: =[Koszt] >= 29,99)
Stałe liczbowe mogą zawierać miejsca dziesiętne i mogą być dodatnie lub ujemne.
-
Data (przykład: =[Data] >(2007;7;1))
Stałe daty wymagają użycia funkcji DATA(rok;miesiąc;dzień).
-
Wartość logiczna (przykład: =JEŻELI([Koszt]>[Przychód];"Strata", "Bez utraty")
Tak i Nie są stałymi logiczni. Możesz ich używać w wyrażeniach warunkowych. W powyższym przykładzie, jeśli wartość koszt jest większa niż Przychód, funkcja JEŻELI zwróci wartość Tak, a formuła zwróci ciąg "Strata". Jeśli wartość koszt jest równa lub mniejsza od przychodu, funkcja zwraca wartość Nie, a formuła zwraca ciąg "Bez utraty".
Używanie operatorów obliczeń w formule
Operatory określają typ operacji wykonywanych na elementach formuły. Listy i biblioteki obsługują trzy różne typy operatorów obliczeń: arytmetyczne, porównania i tekst.
Operatory arytmetyczne
Za pomocą następujących operatorów arytmetycznych można wykonywać podstawowe operacje matematyczne, takie jak dodawanie, odejmowanie lub mnożenie; aby połączyć liczby; lub w celu uzyskania wyników liczbowych.
|
Operator arytmetyczny |
Znaczenie (przykład) |
|---|---|
|
+ (znak plus) |
Dodawanie (3+3) |
|
– (znak minus) |
Odejmowanie (3–1) Negacja (-1) |
|
* (gwiazdka) |
Mnożenie (3*3) |
|
/ (ukośnik) |
Dzielenie (3/3) |
|
% (znak procentu) |
Procent (20%) |
|
^ (daszek) |
Potęgowanie (3^2) |
Operatory porównania
Za pomocą poniższych operatorów można porównywać dwie wartości. Wynik porównywania dwóch wartości za pomocą tych operatorów jest wartością logiczną Tak lub Nie.
|
Operator porównania |
Znaczenie (przykład) |
|---|---|
|
= (znak równości) |
Równe (A=B) |
|
> (znak większości) |
Większe niż (A>B) |
|
< (znak mniejszości) |
Mniejsze niż (A<B) |
|
>= (znak większe lub równe) |
Większe lub równe (A>=B) |
|
<= (znak mniejsze lub równe) |
Mniejsze lub równe (A<=B) |
|
<> (znak nierówności) |
Nie równe (A<>B) |
Operator tekstowy
Użycie znaków "i" (&) w celu połączenia lub połączenia jednego lub większej liczby ciągów tekstowych w celu uzyskania pojedynczego fragmentu tekstu.
|
Operator tekstowy |
Znaczenie (przykład) |
|---|---|
|
& (handlowe „i”) |
Łączy dwie wartości w celu uzyskania jednej ciągłej wartości tekstowej ("Północ"&"wind") |
Kolejność, w jakiej lista lub biblioteka wykonuje operacje w formule
Formuły obliczają wartości w określonej kolejności. Formuła może zaczynać się od znaku równości (=). Za znakiem równości znajdują się elementy, które mają zostać obliczone (argumenty), oddzielone operatorami obliczeń. Listy i biblioteki obliczają formułę od lewej do prawej strony, zgodnie z określoną kolejnością operatorów w formule.
Pierwszeństwo operatorów
W przypadku połączenia kilku operatorów w jednej formule operacje na listach i bibliotekach są wykonywane w kolejności przedstawionej w poniższej tabeli. Jeśli formuła zawiera operatory o tym samym pierwszeństwie — na przykład wtedy, gdy formuła zawiera zarówno operator mnożenia, jak i operator dzielenia — listy i biblioteki oceniają operatory od lewej do prawej strony.
|
Operator |
Opis |
|---|---|
|
– |
Negacja (tak jak w –1) |
|
% |
Procent |
|
^ |
Potęgowanie |
|
* i / |
Mnożenie i dzielenie |
|
+ i – |
Dodawanie i odejmowanie |
|
& |
Łączenie (łączy dwa ciągi tekstu) |
|
= < > <= >= <> |
Porównanie |
Korzystanie z nawiasów
Aby zmienić kolejność obliczania, część formuły, która ma zostać obliczona w pierwszej kolejności, należy ująć w nawiasy. Na przykład następująca formuła daje w następujący sposób 11, ponieważ lista lub biblioteka oblicza mnożenie przed dodawaniem. Formuła mnoży liczby 2 i 3, a następnie do wyniku dodaje liczbę 5.
=5+2*3
Natomiast w przypadku zmiany składni za pomocą nawiasów lista lub biblioteka dodaje razem 5 i 2, a następnie mnoży wynik przez 3, aby uzyskać 21.
=(5+2)*3
W poniższym przykładzie nawiasy wokół pierwszej części formuły wymuszają, aby lista lub biblioteka najpierw obliczyła wartość [Koszt]+25, a następnie podzieliła wynik przez sumę wartości w kolumnach EC1 i EC2.
=([Cost]+25)/SUM([EC1]+[EC2])
