WARIANCJA, funkcja

Składnia

WARIANCJA(liczba1;[liczba2];...)

W składni funkcji WARIANCJA występują następujące argumenty:

• Liczba1     Argument wymagany. Pierwszy argument liczbowy odpowiadający próbce populacji.

• Liczba2;...     Argument opcjonalny. Od 2 do 255 argumentów liczbowych odpowiadających próbce populacji.

Spostrzeżenia

• Działanie funkcji WARIANCJA opiera się na założeniu, że jej argumenty są próbkami populacji. Jeżeli dane reprezentują całą populację, należy obliczyć wariancję za pomocą funkcji WARIANCJA.POPUL.

• Argumentami mogą być liczby, nazwy, tablice lub odwołania zawierające liczby.

• Wartości logiczne i tekstowe reprezentacje liczb wpisane bezpośrednio na liście argumentów są liczone.

• Jeśli argument jest tablicą lub odwołaniem, to zliczane są tylko liczby zawarte w tej tablicy lub odwołaniu. Puste komórki, wartości logiczne, tekst lub wartości błędów w tablicy lub odwołaniu są pomijane.

• Argumenty, które są wartościami błędów lub tekstem, którego nie można przełożyć na cyfry, powodują błędy.

• Aby uwzględnić wartości logiczne i tekstowe reprezentacje liczb w odwołaniach jako część obliczeń, należy użyć funkcji WARIANCJA.A.

• Funkcja WARIANCJA używa następującej formuły:

  

  gdzie x jest średnią z próby ŚREDNIA(liczba1;liczba2,...) a n to rozmiar próbki.

Przykład

Skopiuj przykładowe dane z poniższej tabeli i wklej je w komórce A1 nowego arkusza programu Excel. Aby formuły wyświetlały wyniki, zaznacz je, naciśnij klawisz F2, a następnie naciśnij klawisz Enter. Jeśli to konieczne, możesz dostosować szerokości kolumn, aby wyświetlić pełne dane.