WARIANCJA.A, funkcja

Opis

Szacuje wariancję na podstawie próbki.

Składnia

WARIANCJA.A(wartość1;[wartość2];...)

W składni funkcji WARIANCJA.A występują następujące argumenty:

• Wartość1; wartość2;...    Argument wartość1 jest wymagany, pozostałe są opcjonalne. Od 1 do 255 argumentów wartości, które odpowiadają próbce populacji.

Spostrzeżenia

• Działanie funkcji WARIANCJA.A opiera się na założeniu, że jej argumenty są próbkami populacji. Jeżeli dane reprezentują całą populację, należy obliczyć wariancję za pomocą funkcji WARIANCJA.POPUL.A.

• Argumentami mogą być: liczby; nazwy, tablice lub odwołania zawierające liczby; tekstowe reprezentacje liczb; wartości logiczne (takie jak PRAWDA i FAŁSZ) w odwołaniu.

• Wartości logiczne i tekstowe reprezentacje liczb wpisane bezpośrednio na liście argumentów są liczone.

• Wartość liczbowa argumentów zawierających wartość logiczną PRAWDA wynosi 1; wartość liczbowa argumentów zawierających tekst lub wartość logiczną FAŁSZ wynosi 0 (zero).

• Jeśli argument jest tablicą lub odwołaniem, używane są tylko wartości znajdujące się w tej tablicy lub w tym odwołaniu. Puste komórki oraz wartości tekstowe zawarte w tablicy lub odwołaniu są pomijane.

• Argumenty, które są wartościami błędów lub tekstem, którego nie można przekształcić w cyfry, powodują błędy.

• Aby nie uwzględniać wartości logicznych i tekstowych reprezentacji liczb w odwołaniach jako części obliczeń, należy użyć funkcji WARIANCJA.

• Funkcja WARIANCJA.A używa następującej formuły:

  

  gdzie x jest średnią próbki ŚREDNIA(wartość1;wartość2,...) a n to rozmiar próbki.

Przykład

Skopiuj przykładowe dane z poniższej tabeli i wklej je w komórce A1 nowego arkusza programu Excel. Aby formuły wyświetlały wyniki, zaznacz je, naciśnij klawisz F2, a następnie naciśnij klawisz Enter. Jeśli to konieczne, możesz dostosować szerokości kolumn, aby wyświetlić pełne dane.