INDEKS, funkcja

Opis

Zwraca wartość elementu w tabeli lub tablicy, wybranego przez indeksy numerów kolumn i wierszy.

Jeśli pierwszy argument funkcji INDEKS jest stałą tablicową, należy używać formy tablicowej.

Składnia

INDEKS(tablica;nr_wiersza;[nr_kolumny])

Forma tablicy funkcji INDEKS zawiera następujące argumenty:

• tablica    Argument wymagany. Zakres komórek lub stała tablicowa.

  • Jeśli tablica zawiera tylko jeden wiersz lub jedną kolumnę, to odpowiednio argument nr_wiersza lub nr_kolumny jest argumentem opcjonalnym.

  • Jeśli tablica zawiera więcej niż jeden wiersz i więcej niż jedną kolumnę, a zostanie użyty tylko jeden argument, nr_wiersza lub nr_kolumny, funkcja INDEKS zwróci tablicę z całym wierszem lub z całą kolumną.

• nr_wiersza    Wymagane, chyba że argument nr_kolumny istnieje. Wskazuje wiersz tablicy, z którego zostanie zwrócona wartość. Jeśli argument nr_wiersza zostanie pominięty, będzie wymagany argument nr_kolumny.

• nr_kolumny    Argument opcjonalny. Wskazuje kolumnę tablicy, z której zostanie zwrócona wartość. Jeśli argument nr_kolumny zostanie pominięty, będzie wymagany argument nr_wiersza.

Uwagi

• Jeśli zostaną użyte zarówno argumenty nr_wiersza, jak i nr_kolumny, funkcja INDEKS zwróci wartość w komórce na przecięciu zdefiniowanym przez argumenty nr_wiersza i nr_kolumny.

• Argumenty nr_wiersza i nr_kolumny muszą wskazywać na komórki znajdujące się wewnątrz tablicy; w przeciwnym przypadku funkcja INDEKS zwraca wartość błędu #ADR!. .

• Jeśli argument nr_wiersza lub nr_kolumny będzie mieć wartość zero (0), funkcja INDEKS zwróci tablicę wartości odpowiednio dla całego wiersza lub dla całej kolumny. Aby użyć wartości zwracanych jako tablica, wprowadź funkcję INDEKS jako formułę tablicową.

  Uwaga: Jeśli masz aktualną wersję platformy Microsoft 365, możesz o prostu wprowadzić formułę w lewej górnej komórce zakresu danych wyjściowych, a następnie nacisnąć klawisz ENTER , aby potwierdzić formułę jako dynamiczną formułę tablicową. W przeciwnym razie należy wprowadzić formułę jako starszą formułę tablicową, zaznaczając najpierw zakres wyjściowy, wprowadzając formułę w lewej górnej komórce zakresu wyjściowego, a następnie naciskając klawisze Ctrl+Shift+Enter, aby ją potwierdzić. Program Excel wstawi na początku i końcu formuły nawiasy klamrowe. Aby uzyskać więcej informacji na temat formuł tablicowych, zobacz Wskazówki i przykłady dotyczące formuł tablicowych.

Przykład 1

W tych przykładach zastosowano funkcję INDEKS do znalezienia wartości w komórce na przecięciu wiersza i kolumny.

Skopiuj przykładowe dane z poniższej tabeli i wklej je w komórce A1 nowego arkusza programu Excel. Aby formuły wyświetlały wyniki, zaznacz je, naciśnij klawisz F2, a następnie naciśnij klawisz Enter.

Przykład 2

W tym przykładzie zastosowano funkcję INDEKS w formule tablicowej do znalezienia wartości w dwóch komórkach określonych w tablicy 2x2.  

Początek strony

Opis

Zwraca odwołanie do komórki lezącej na przecięciu określonego wiersza i kolumny. Jeśli odwołanie zawiera nieprzylegające obszary, można wybrać obszar, który ma zostać uwzględniony.

Składnia

INDEKS(odwołanie;nr_wiersza;[nr_kolumny];[nr_obszaru])

Forma odwołania funkcji INDEKS zawiera następujące argumenty:

• odwołanie    Argument wymagany. Odwołanie do co najmniej jednego zakresu komórek.

  • Jeśli odwołanie dotyczy nieprzylegających zakresów, należy je ująć w nawiasy.

  • Jeśli każdy obszar w argumencie odwołanie zawiera tylko jeden wiersz lub kolumnę, to odpowiednio argument nr_wiersza lub nr_kolumny jest opcjonalny. Na przykład w przypadku odwołania do jednego wiersza należy zastosować funkcję INDEKS(odwołanie; nr_kolumny).

• nr_wiersza    Argument wymagany. Numer wiersza w odwołaniu, z którego zostanie zwrócony wynik w postaci odwołania.

• nr_kolumny    Argument opcjonalny. Numer kolumny w odwołaniu, z której zostanie zwrócony wynik w postaci odwołania.

• nr_obszaru    Argument opcjonalny. Określa zakres w odwołaniu, z którego zostanie zwrócone przecięcie argumentów nr_wiersza i nr_kolumny. Pierwszy zaznaczony lub wprowadzony obszar ma numer 1, drugi obszar ma numer 2 itd. Jeśli argument nr_obszaru zostanie pominięty, funkcja INDEKS użyje obszaru 1.  Obszary wymienione w tym miejscu muszą znajdować się w jednym arkuszu.  Jeśli określisz obszary, które nie znajdują się w tym samym arkuszu, spowoduje to wystąpienie błędu #ARG!. .  Jeśli musisz użyć zakresów znajdujących się w różnych arkuszach, zalecamy użycie formy tablicowej funkcji INDEKS i obliczenie zakresu tworzącego tablicę za pomocą innej funkcji.  Aby obliczyć zakres, który będzie używany, możesz na przykład użyć funkcji WYBIERZ.

Na przykład jeśli argument odwołanie opisuje komórki (A1:B4;D1:E4;G1:H4), argument nr_obszaru 1 to zakres A1:B4, argument nr_obszaru 2 to zakres D1:E4, a argument nr_obszaru 3 to zakres G1:H4.

Uwagi

• Po określeniu przez argumenty odwołanie i nr_obszaru określonego zakresu, argumenty nr_wiersza i nr_kolumny wskazują na określoną komórkę: argument nr_wiersza 1 to pierwszy wiersz w zakresie, argument nr_kolumny 1 to pierwsza kolumna itd. Odwołanie zwrócone przez funkcję INDEKS to przecięcie argumentu nr_wiersza z argumentem nr_kolumny.

• Jeśli argument nr_wiersza lub nr_kolumny jest równy zero (0), funkcja INDEKS zwraca odwołanie odpowiednio do całego wiersza lub do całej kolumny.

• Argumenty nr_wiersza, nr_kolumny i nr_obszaru muszą wskazywać na komórki znajdujące się w odwołaniu; w przeciwnym przypadku funkcja INDEKS zwraca wartość błędu #ADR!. . Jeśli argumentu nr_wiersza, nr_kolumny zostaną pominięte, funkcja INDEKS zwróci obszar w odwołaniu określonym przez argument nr_obszaru.

• W wyniku działania funkcji INDEKS jest uzyskiwane odwołanie, które jest interpretowane jako takie przez inne formuły. W zależności od formuły, wynik zwracany przez funkcję INDEKS może być używany jako odwołanie lub jako wartość. Na przykład formuła KOMÓRKA("szerokość";INDEKS(A1:B2;1;2)) jest równoznaczna z formułą KOMÓRKA("szerokość";B1). Funkcja KOMÓRKA używa wartości zwróconej przez funkcję INDEKS, traktując ją jako odwołanie do komórki. Z drugiej strony, formuły, takie jak 2*INDEKS(A1:B2;1;2), przekształcają wartość zwracaną przez funkcję INDEKS na liczbę zawartą w komórce B1.